သဲအင္းဂူဆရာေတာ္ႀကီး၏ ဘဝျဖစ္စဥ္

ဓားျပလူဆိုးႀကီးဘ၀ မွ အျမင့္ဆုံးေနရာကိုတက္လွမ္းခဲ့သူ (သို႔) သဲအင္းဂူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ရွင္ဥကၠဌရဲ႕ဘဝျဖစ္စဥ္
ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ သဲအင္းဂူ ဆရာေတာ္ အေလာင္း အလ်ာကို ရန္ကုန္တိုင္း၊ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕နယ္၊ ေႏွာကုန္း ေက်း႐ြာေန ဦးေသာ္တာ၊ ေဒၚမယ္အံ့တို႔မွ ၁၂၇၄ ခုႏွစ္၊ တေပါင္းလဆန္း (၁၀)ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႕ နံနက္ (၈:၀၀)နာရီ အခ်ိန္တြင္ မီးရႉးသန႔္စင္ ဖြားျမင္ ေတာ္မူပါသည္။ ေမြးခ်င္း (၇)ေယာက္ ရွိသည္တြင္ တတိယေျမာက္ သားရတနာ ျဖစ္ပါသည္။ ဆရာေတာ္ အေလာင္းလ်ာကို မိဘမ်ားမွ အသက္အ႐ြယ္ ငယ္စဥ္ကပင္ ေက်ာင္းထား စာသင္ ေစခဲ့ေသာ္လည္း စာေပပညာ ထူးခြၽန္စြာ တတ္ေျမာက္ျခင္း မရွိခဲ့ဘဲ ျမန္မာစာ သင္ပုန္းႀကီး အဆင့္ျဖင့္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွ ေက်ာင္းထြက္ ခဲ့ရပါသည္။ ဆရာေတာ္ အေလာင္း အလ်ာသည္ အသက္(၁၅)ႏွစ္ အ႐ြယ္မွာ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ၿပီး အသက္ (၄၅)ႏွစ္ တိုင္ေအာင္ ေကာင္းဆိုး ႏွစ္ေထြ ေရာႁပြန္းသည့္ ေလာကီဓမၼ သဘာ၀ တရားမ်ားကို ေတြ႕ႀကဳံ ခံစား ခဲ့ရပါသည္။

အိမ္ေထာင္ ၄- ႀကိမ္ ျပဳခဲ့သည္။ သားေကြၽးမႈ မယားေကြၽးမႈ အတြက္ အသက္ ၄၆-ႏွစ္ အ႐ြယ္အထိ အရက္သမား၊ ေလာင္းကစားသမား၊ ေၾကးစားလူမိုက္၊ ဓားျပဗိုလ္ ဘဝတို႔ျဖင့္ အကုသိုလ္ မ်ိဳးစုံ က်ဴးလြန္ရင္း အစိုးရ အျပစ္ဒဏ္မ်ားလဲ က်ခံခဲ့ရသည္။ တစ္ေန႕ ဇနီးသည္ ဝယ္လာေသာ စာမတတ္သည့္ စြန္းလြန္း ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး အေၾကာင္း စာအုပ္ကို ႐ုပ္ပုံမ်ား ၾကည့္ရင္း သတိပဌာန္ ေလးပါးကို စာလုံးေပါင္း ဖတ္ၾကည့္ၿပီး ”သူေတာင္ ရဟႏၲာျဖစ္ရင္ ငါလဲ က်င့္ရင္ ျဖစ္မွာပဲ” ဟု တရားက်င့္လိုစိတ္ စတင္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ပါသည္။ ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ ဓားျပတိုက္ ရာတြင္ ဦးေခါင္းကို ဓားခုတ္ခံရၿပီး သံေဝဂ အႀကီးအက်ယ္ ရခဲ့သည္။ ၇-ရက္အၾကာ ဒဏ္ရာ သက္သာေသာ အခါ စြန္းလြန္းစာအုပ္ ယူၿပီး ေမွာ္ဘီ ေႏွာကုန္း႐ြာ ေက်ာင္းေလးေက်ာင္း သိမ္ထဲတြင္ ၉-ပါးသီလ ခံယူကာ တံခါးပိတ္ၿပီး ”လူေသလွ်င္ေသ မေသလွ်င္ ကိေလသာေသ” ဟု ျပင္းျပေသာ စိတ္ျဖင့္ ဝင္ေလ ထြက္ေလ ႏွာသီးဖ်ား ထိသည္ကို သတိျဖင့္ မျပတ္ရႈမွတ္ပါေတာ့သည္။
ဆရာေတာ္ အေလာင္းလ်ာသည္ သံေဝဂရၿပီး ဇာတိခ်က္ေႂကြ ေမြးရပ္ေျမ ျဖစ္ေသာ ေက်ာင္းကေလး သိမ္အတြင္းဝယ္ (၁၃၂၁) ခုႏွစ္၊ ေတာ္သလင္း လဆန္း (၆)ရက္၊ တနလာေင္ၷ့တြင္ စတင္၍ သတိပ႒ာန္ တရားကို မနားမေန က်င့္ႀကံပြားမ်ား အားထုတ္ခဲ့ရာ
၁၃၂၁ခုႏွစ္ ေတာ္သလင္း လဆန္း (၁၁)ရက္ စေနေန႕ မြန္းလြဲသာသာ အခ်ိန္တြင္ ပထမမဂ္ကို လည္းေကာင္း၊
၁၃၂၁ခုႏွစ္ သီတင္းကြၽတ္ လဆန္း (၉)ရက္ စေနေန႕၊ အမႀကီး ေဒၚဖြားစိန္၏ ၿခံ အုန္းႏွဲပင္ ေအာက္တြင္ ဒုတိယမဂ္ကို လည္းေကာင္း၊
၁၃၂၁ခုႏွစ္ တေပါင္း လျပည့္ေက်ာ္(၄)ရက္ အဂၤါေန႕ ညေန (၃)နာရီ အခ်ိန္ အုန္းႏွဲပင္ႏွင့္ မနီးမေဝး အေနာက္ေျမာက္ အရပ္ေနရာ၌ တတိယမဂ္ ကိုလည္းေကာင္း ရရွိေတာ္ မူပါသည္။
ဆရာေတာ္ အေလာင္းလ်ာသည္ တတိယမဂ္ကို ရၿပီးသည့္ အခ်ိန္ မွစ၍ ျဖဴနီေၾကာင္ၾကား အဝတ္မ်ား ဝတ္ဆင္ျခင္းကို မျပဳေတာ့ဘဲ ပိတ္ျဖဴ အဝတ္ကိုသာ ဝတ္ဆင္ ပါေတာ့သည္။ အနာဂတ္ ကာလတြင္ ျဖစ္ေပၚလာမည့္ အာ႐ုံ နမိတ္ထူး မ်ားကိုလည္း ျမင္၍ ႀကိဳတင္ကာ မိန႔္ႁမြက္ခဲ့သည္မွာ-
ေႏွာကုန္း ေက်း႐ြာ၏ အေရွ႕ဖက္ ပ်ဥ္ေထာင္တြင္း ကုန္းေျမ ေနရာတြင္ ၾကက္ပ်ံမက် စည္ကားေသာ ေက်ာင္းတိုက္ႀကီး ျဖစ္ေပၚ လာလိမ့္မည္။ဤ ေက်ာင္းတိုက္ႀကီးသည္ သာသနာ့ မ႑ိဳင္ႀကီး ျဖစ္ၿပီး လာေရာက္ ႏွီးေႏွာ ၾကလိမ့္မည္ ဟူေသာ စကားေတာ္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။
ဆရာေတာ္ အေလာင္းလ်ာသည္ ပိတ္ျဖဴဝတ္ႏွင့္ တစ္ႏွစ္မွ် ေနၿပီးေနာက္ ရဟန္းဝတ္ရန္ ဝန္ခံၿပီး ၁၃၂၂ခုႏွစ္ တေပါင္းလတြင္ မယ္ေတာ္ႀကီး ေဒၚမယ္အံ့ႏွင့္ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕ေန ဦးစုရ အမႉးျပဳေသာ ဒါယိကာ၊ ဒါယိကာမမ်ား၏ ပစၥယာႏုဂၢဟကို ခံယူကာ ေႏွာကုန္းေက်း႐ြာ ခ႑ာသိမ္ေတာ္ အတြင္း၌ ေက်ာင္းႀကီး ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၲပညိႏၵျိယကို ဥပဇၩာယ္ျပဳ၍ ျမင့္ျမတ္ေသာ အထက္တန္း ရဟန္းအျဖစ္ ရရွိကာ ဦးဥကၠဌ ဟူေသာ ဘြဲ႕အမည္ကို ရေတာ္ မူခဲ့ပါသည္။
ရဟန္း ျဖစ္ခ်ိန္ မွစ၍ ဆရာေတာ္သည္ တရားကို မနားမေန ဆက္လက္ၿပီး ပြားမ်ား အားထုတ္ခဲ့ရာ ၁၃၂၃ခုႏွစ္ နယုန္ လျပည့္ေက်ာ္ (၂)ရက္ စေနေန႕ နံနက္ (၈:၀၀) နာရီႏွင့္ (၉:၀၀)နာရီ ၾကားအခ်ိန္တြင္ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕ ရဟန္းဒါယကာ ဦးစုရ ေနအိမ္တြင္ စတုတၳမဂ္ကို ရရွိေတာ္ မူခဲ့ပါသည္။ စတင္ တရားအားထုတ္ခ်ိန္မွ တြက္ေသာ္ လေပါင္း- ၂၀ ႏွင့္၊ ရက္ေပါင္း ၁၃-ရက္ ၾကာခဲ့သည္။ ၁၃၂၃ခုႏွစ္ ဝါဆိုလျပည့္ေန႕ ရန္ကုန္တိုင္း၊ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕နယ္ ေႏွာကုန္းေက်း႐ြာ၏ အေရွ႕ဖက္ ပ်ဥ္ေထာင္တြင္းကုန္းဟု ေရွ႕လူတို႔ ေခၚဆိုခဲ့ေသာ ေျမေနရာတြင္ သဲအင္းဂူ ဝိပႆနာ ကမၼဌာန္း ေက်ာင္းတိုက္ႀကီးကို ေက်းဇူးရွင္ သဲအင္းဂူ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးမွ စတင္ တည္ေထာင္ေတာ္ မူခဲ့ပါသည္။ဤသို႔ ေလးမဂ္ ေလးဖိုလ္ကို ရရွိေတာ္မူေသာ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ သဲအင္းဂူ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးသည္ သတၱဝါ ေဝေနယ် အေပါင္းတို႔ အေပၚ ေမတၱာ က႐ုဏာ၊ ေရွ႕ရႈ ကာျဖင့္ ျမန္မာျပည္ တဝွမ္း အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္မွ ပင့္ေလွ်ာက္ လာေသာ ဒါယိကာ၊ ဒါယိကာမ အေပါင္းတို႔အား မိမိ သိျမင္ထားေသာ တရားမ်ားျဖင့္ သာမန္ သူူတို႔ နားလည္နိုင္ေသာ ျမန္မာစကား အသုံးအႏႈန္းျဖင့္ မဂ္ေပါက္ ဖိုလ္ဝင္ နိဗၺာန္ ျမင္သည့္ တိုင္ေအာင္ ေဟာၾကား ျပသေတာ္ မူခဲ့ပါသည္။ ဆရာေတာ္သည္ တပါးသူ၏ စိတ္ထဲတြင္ ႀကံစည္ေနေသာ အရာအားလုံးကို သိျမင္နိုင္ေၾကာင္း မိန႔္ေတာ္မူ ခဲ့ပါသည္။ အတိတ္ႏွင့္ အနာဂါတ္ကိုလည္း သိျမင္ပါသည္။ ေက်ာင္းတိုက္ႀကီး ျဖစ္ေပၚလာမည္။ “ေမွာ္ဘီသို႔ သြားေသာ ေပတစ္ရာ လမ္းမႀကီး ျဖစ္ေပၚလာမည္။ လွ်ပ္စစ္မီးေတြေရာက္ ရွိလာမည္” ဟု မိန႔္ေတာ္မူခဲ့ရာ ယေန႕ ျဖစ္ေပၚ ေနပါၿပီ။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး၏ ပဋိပတိၱ သာသနာေတာ္ကို အသက္ႏွင့္ ခႏၶာ မငဲ့ညွာပဲ မနားမေန ႀကိဳးပမ္း ထမ္းေဆာင္ေတာ္ မူခဲ့ေသာ ေက်းဇူး ေတာ္ရွင္ သဲအင္းဂူ ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ သက္ေတာ္ (၆၁) ႏွစ္ သိကၡာေတာ္ (၁၂)ဝါ သာသနာျပဳႏွစ္ (၁၁) ႏွစ္အရ ၁၃၃၅ ခုႏွစ္ ဝါဆိုလဆန္း (၉)ရက္ တနဂၤေႏြေန႕ ညေန (၄:၄၅) နာရီ (၈.၇.၁၉၇၃ ) အခ်ိန္တြင္ ဘ၀ သံသရာဝဋ္ ဒုကၡ ခႏၶာဇာတ္ သိမ္း၍ အၿပီးတိုင္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေတာ္ မူခဲ့ပါသည္။ မပုပ္မသိုးေသာ ႐ုပ္ကလပ္ေတာ္ကို ၃-ႏွစ္ အပူေဇာ္ခံထားၿပီး၊ ပတၱျမားလုံး အသြင္ မ်က္ရွင္ေတာ္ ႏွစ္ဆူႏွင့္ စြယ္ေတာ္တစ္ဆူ ထားရွိခဲ့ ပါသည္။
ဆရာေတာ္သည္ မရမေနစိတ္ျဖင့္ ႀကိဳးစားလွ်င္ မျဖစ္နိုင္တာ မရွိေၾကာင္း တရားလိုခ်င္ေသာ သဒၶါ တရားသာ အဓိက ျဖစ္ေၾကာင္း ျပသသြားခဲ့သည္။ လူဆိုးလူမိုက္ ဘဝမွ ဘုရားေပးေသာ အျမင့္ဆုံးဘြဲ႕ကို ရယူနိုင္သည့္ အထိ ဘဝကို ေျပာင္းျပန္လွန္ ျပခဲ့သည္။ ေနာင္လာ ေနာက္သားမ်ား တရားခ်မ္းသာ ခံစားနိုင္ေစရန္လဲ သဲအင္းဂူ ပဋိပတၱိ သာသနာကို အေမြေပးေတာ္မူခဲ့ ပါသည္။
သဲအင္းဂူဆရာေတာ္ – Myanmar Wikipedia
ဓမၼ၏အႏွစ္သာရမ်ား ( ၁၈၃ ) – Thet Tun