ေဗာဇၥ်ဂၤသုတ္ ပါဠိ ျမန္မာျပန္

ေဗာဇၥ်ဂၤသုတ္

၁။ သံသာေရ သံသရႏၲာနံ၊ သဗၺဒုကၡ၀ိနာသေန။
သတၱ ဓေမၼ စ ေဗာဇၥ်ေဂၤ၊ မာရ ေသနာပမဒၵေန။

၁/ ေဗာဇၹ်င္ခုႏွစ္ပါး ျမတ္တရားသည္ သံသရာ၌ က်င္လည္ေနၾကရေသာ သူတို႔၏
ဆင္းရဲဒုကၡကို သက္သာ ေပ်ာက္ကင္းေစႏိုင္သည္။ ထၾကြေသာင္းက်န္းလာေသာ
ကိေလသာတို႔ကိုလည္း ႏွိပ္ကြပ္ ဆုံးမႏိုင္၏။ အရဟတၱမဂ္၏
အဂၤါအစိတ္အပိုင္းလည္း ျဖစ္ေပ၏။

၂။ ဗုဇၥ်ိတြာ ေယ စိေမ သတၱာ၊ တိဘ၀ါ မုတၱ ကုတၱမာ။
အဇာတိ မဇရာ ဗ်ာဓႎ၊ အမတံ နိဗၻယံ ဂတာ။

.
၂/ သတၱဝါတို႔သည္ ေဗာဇၹ်င္ခုႏွစ္ပါး ျမတ္တရားကို ဒိ႒ သိျမင္ၾကပါလွ်င္ ဘဝသုံးပါးမွ
ကၽြတ္လြတ္ၾကကုန္၏။ ျမတ္ရာသို႔လည္း ေရာက္ကုန္၏။ ပဋိသေႏၶ ေနရသည့္ေဘး၊
အိုရသည့္ ေဘး၊ နာရ သည့္ေဘး ၊ ေသရသည့္ေဘးတို႔ ကင္းေသာ
နိဗၺာန္သို႔လည္း ေရာက္ၾကရကုန္၏။
.
၃။ ဧ၀မာဒိဂုဏူေပတံ၊ အေနကဂုဏသဂၤဟံ။
ၾသသဓဥၥ ဣမံ မႏၲံ၊  ေဗာဇၥ်ဂၤဥၥ ဘဏာမ ေဟ။
.
၃/ ဆိုခဲ့ၿပီးေသာ ဂုဏ္ေက်းဇူးတို႔ႏွင့္ သာမက အျခားေသာ
ဂုဏ္ေက်းဇူးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စုံသည့္အျပင္ ေဆးလည္းျဖစ္ မႏၱရားလည္းျဖစ္ေသာ
ဤေဗာဇၹ်င္သုတ္ ပရိတ္ေတာ္ကို ကၽြႏု္ပ္တို႔ စုေပါင္း ရြတ္ဆိုၾကပါကုန္စို႔။
.
၄။ ေဗာဇၥ်ေဂၤါ သတိသခၤါေတာ၊ ဓမၼာနံ ၀ိစေယာ တထာ။
၀ီရိယံ ပီတိ ပႆဒၶိ၊ ေဗာဇၥ်ဂၤါ စ တထာ ပေရ။

၅။ သမာဓု ေပကၡာ ေဗာဇၥ်ဂၤါ၊ သေတၱ ေတ သဗၺဒႆိနာ။
မုနိနာ သမၼဒကၡာတာ၊ ဘာ၀ိတာ ဗဟုလီကတာ။
.
၄- ၅။ ေဗာဓိဉာဏ္၏ အဂၤါအစိတ္အပိုင္း ျဖစ္ကုန္ေသာ သတိ၊ ပညာ (ဓမၼဝိစယ)၊ ဝီရိယ၊
ပီတိ၊ ပႆဒိၶ ၊သမာဓိ၊ ဥေပကၡာ၊ ဤတရား
ခုႏွစ္ျဖာတို႔ကို ေဗာဇၹ်င္တရားမ်ား ျဖစ္ၾကသည္ဟူ၍ တရားအားလုံးကို
သိျမင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားက ထုတ္ေဖာ္ေဟာၾကားေပ၏။ ထိုေဗာဇၹ်င္
ခုႏွစ္ပါးတို႔ကို ပြားမ်ားအပ္ကုန္၏။ ထပ္၍ထပ္၍ ပြားမ်ားအပ္ကုန္၏။
.
၆။ သံ၀တၱႏၲိ အဘိညာယ၊ နိဗၺာနယ စ ေဗာဓိယာ။
ဧေတန သစၥ၀ေဇၨန၊ ေသာတၳိ ေတ ေဟာတု သဗၺဒါ။
.
၆/ ဤေဗာဇၹ်င္ ခုႏွစ္ပါး တရားျမတ္စြာကို ပြားမ်ားသည္ရွိေသာ္
တရားထူးတရားျမတ္တို႔ကိုလည္း တိုးတက္ သိေစႏိုင္သည့္ အက်ိဳး ရွိ၏။
ကိေလသာၿငိမ္းေအးျခင္း အက်ိဳးလည္းရွိ၏။ အရဟတၱမဂ္ကို ရရွိျခင္း အက်ိဳးလည္းရွိ၏။
ဤသို႔ မွန္ေသာစကားကို ဆိုသျဖင့္ သင့္အား အခါခပ္သိမ္း
စီးပြားခ်မ္းသာ ျဖစ္ပါေစသတည္း။
.
၇။ ဧကသၼႎ သမေယ နာေထာ၊ ေမာဂၢလႅာနဥၥ ကႆပံ။
ဂိလာေန ဒုကၡိေတ ဒိသြာ၊ ေဗာဇၥ်ေဂၤ သတၱ ေဒသယိ။
.
၇/ အခါတပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ မက်န္းမာသျဖင့္ ဆင္းရဲဒုကၡ ေရာက္ရေသာ
ရွင္ေမာဂၢလာန္ႏွင့္ ရွင္မဟာကႆပ မေထရ္ ႏွစ္ပါးအား ေဗာဇၹ်င္ခုႏွစ္ပါး
တရားျမတ္စြာကို ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့၏။
.
၈။ ေတ စ တံ အဘိနႏၵိတြာ၊ ေရာဂါ မုစၥႎ သု တခၤေဏ။
ဧေတန သစၥ၀ေဇၨန၊ ေသာတၳိ ေတ ေဟာတု သဗၺဒါ။
.
၈/ ထိုမေထရ္ႏွစ္ပါးသည္ ေဗာဇၹ်င္တရားေတာ္ကို လြန္စြာႏွစ္သက္ၾကသည့္အတြက္
တရားနာဆဲ ခဏမွာပင္ အနာေရာဂါမွ သက္သာေပ်ာက္ကင္းခဲ့ရေလသည္။
ဤသို႔မွန္ေသာ စကားကို ဆိုသျဖင့္ သင့္အား အခါခပ္သိမ္း
စီးပြားခ်မ္းသာ ျဖစ္ပါေစသတည္း။
.
၉။ ဧကဒါ ဓမၼရာဇာပိ၊ ေဂလေညနာဘ ဘိ ပီဠိေတာ။
စုႏၵေတၳေရန တံေယ၀၊ ဘဏာေပတြာန သာဒရံ။
.
၉/ အခါတပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားကိုယ္တိုင္ အနာေရာဂါ ဖိစီးႏွိပ္စက္ျခင္းကို ခံေတာ္မူရ၏။
ထိုအခါ စုႏၵ မေထရ္ျမတ္ကို ရိုေသစြာ ေဗာဇၹ်င္တရား ေဟာေစၿပီး ျမတ္စြာဘုရား
နာၾကားေတာ္မူသည္။
.
၁၀။ သေမၼာဒိတြာန အာဗာဓာ၊ တမွာ ၀ု႒ာသိ ဌာနေသာ။
ဧေတန သစၥ ၀ေဇၨန၊ ေသာတၳိ ေတ ေဟာတု သဗၺဒါ။
.
၁၀/ ေဗာဇၹ်င္တရားကို ႏွစ္လိုေတာ္မူ၍ ေဟာေသာခဏမွာပင္ အနာေပ်ာက္ကင္းေလ၏။
ဤသို႔ မွန္ေသာ စကားကို ဆိုသျဖင့္ သင့္အား စီးပြားခ်မ္းသာ
အျမဲျဖစ္ထြန္းပါေစသတည္း။
.
၁၁။ ပဟီနာ ေတ စ အာဗာဓာ၊ တိဏၰႏၷမၸိ မေဟသိနံ။
မဂၢဟတာ ကိေလသာ၀၊ ပတၱာ ႏုပၸတၱိဓမၼတံ။
ဧေတန သစၥ၀ေဇၨန၊ ေသာတၳိ ေတ ေဟာတု သဗၺဒါ။
.
၁၁/ မဟာကႆပ ေထရ္၊ မဟာေမာဂၢလာန္ ေထရ္ႏွင့္ ဘုရားရွင္တို႔အား အနာေရာဂါတို႔
ကင္းေပ်ာက္ၾကကုန္၏။ မဂ္ျဖင့္ ပယ္အပ္ေသာ ကိေလသာတို႔ကဲ့သုိ႕
အနာေရာဂါတို႔သည္ ေနာက္ထပ္ မျဖစ္ႏိုင္ၾကေတာ့ေပ။ ဤသို႔ မွန္ေသာစကားကို
ဆိုသျဖင့္ သင့္အား ထာဝရ ခ်မ္းသာျခင္း ျဖစ္ပါေစသတည္း ။
.
ေဗာဇၥ်ဂၤသုတၱံ နိ႒ိတံ။

. ေဗာဇၩင္ဂသုတ္အနက္ျပီး၏။ ။