ငရဲသားတို႔၏ သက္တမ္းကို လူတို႔၏ ႏွစ္ လ ရက္
တို႔ျဖင့္ ေရတြက္ပံု ေရတြက္နည္းကို "ဇိနလကၤာရဋီကာ"၌ ေအာက္ေဖာ္ျပပါအတိုင္း
ျပဆိုထားပါသည္..
(၁) လူတို႔၏ႏွစ္ေပါင္း ၉-သန္းသည္ သိဥၨိဳင္းငရဲ၌
တစ္ရက္ျဖစ္သည္..
သိဥၨိဳင္းငရဲ၏သက္တမ္းသည္ ငရဲသက္တမ္းျဖင့္
အႏွစ္၅၀၀ ရွိသည္..
(၂) လူတို႔၏ႏွစ္ေပါင္း ၃-ကုေဋ ၆-သန္းသည္
ကာလသုတ္ငရဲ၌ တစ္ရက္ျဖစ္သည္..
ကာလသုတ္ငရဲသည္ ငရဲသက္တမ္းအားျဖင့္
အႏွစ္၁,၀၀၀ ရွိသည္..
(၃) လူတို႔၏ႏွစ္ေပါင္း ၁၄-ကုေဋ ၄-သန္းသည္
သဃၤာတငရဲ၌ တစ္ရက္ျဖစ္သည္..
သဃၤာတငရဲသည္ ငရဲသက္တမ္းအားျဖင့္
အႏွစ္၂,၀၀၀ ရွိသည္..
(၄) လူတို႔၏ႏွစ္ေပါင္း ၅၇-ကုေဋ ၆-သန္းသည္
ေရာရုဝငရဲ၌ တစ္ရက္ျဖစ္သည္..
ေရာရုဝငရဲသည္ ငရဲသက္တမ္းအားျဖင့္
အႏွစ္ ၄,၀၀၀ ရွိသည္..
(၅) လူတို႔၏ႏွစ္ေပါင္း ၂၃၀ကုေဋ ၄သန္းသည္
မဟာေရာရုဝငရဲ၌ တစ္ရက္ျဖစ္သည္..
မဟာေရာရုဝငရဲသည္ ငရဲသက္တမ္းအားျဖင့္
အႏွစ္ ၈,၀၀၀ ရွိသည္..
(၆) လူတို႔၏ႏွစ္ေပါင္း ၉၂၁-ကုေဋ ၆သန္းသည္
တာပနငရဲ၌ တစ္ရက္ျဖစ္သည္..
တာပနငရဲသည္ ငရဲသက္တမ္းအားျဖင့္
အႏွစ္ ၁၆,၀၀၀ ရွိသည္..
(၇) လူတို႔၏ႏွစ္ေပါင္း ၃၆၈၆-ကုေဋ ၄သန္းသည္
မဟာတာပနငရဲ၌ တစ္ရက္ျဖစ္သည္..
မဟာတာပနငရဲသည္ ငရဲသက္တမ္းအားျဖင့္
အႏွစ္ ၃၂,၀၀၀ ရွိသည္..
(၈) လူတို႔၏ႏွစ္ေပါင္း ၁၃၇၄၅-ကုေဋ ၆သန္းသည္
အဝီစိငရဲ၌ တစ္ရက္ျဖစ္သည္..
အဝီစိငရဲသည္ ငရဲသက္တမ္းအားျဖင့္
အႏွစ္ ၆၄,၀၀၀ ရွိသည္..
ထိုႏွစ္ေပါင္း ၆၄၀၀၀သည္ အႏၲရကပ္တစ္ကပ္
ရွိေလသည္..
ႏွစ္သန္းေပါင္းမ်ားစြာ ဆင္းရဲဒုကၡႀကီးစြာခံစားေနၾကရေသာ အပၸါယ္ငရဲသို႔ ေနာက္ထပ္မသြားရေအာင္ လူျဖစ္လာတဲ့အခိုက္အတန္႔ကေလးမွာ
ဒါန သီလ ဘာဝနာကုသိုလ္တို႔ကို အထူးႀကိဳးစား
ျပဳလုပ္သင့္ပါသည္..
၃၁ဘုံတြင္ ဤလူ႔ဘုံတစ္ဘုံတည္းသာလ်ွင္ ကုသိုလ္အားလုံးကို ဆည္းပူးအားထုတ္၍ ရ၏..
အပၸာယ္ေလးဘုံသည္ ဆင္းရဲဒုကၡေတြ မ်ားလြန္းအားႀကီး၍ မည္သည့္ကုသိုလ္မွျပဳ၍မရ..
နတ္ဘုံေျခာက္ဘုံႏွင့္ ျဗဟၼာဘုံႏွစ္ဆယ္သည္ကား
ခ်မ္းသာသုခေတြမ်ားလြန္းအားႀကီး၍ ကုသိုလ္တရားမ်ားကို တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္
ျပဳလုပ္၍မရျပန္..ဥပမာအားျဖင့္ နတ္ျပည္ ျဗဟၼာျပည္၌ အလွဴခံမရွိ၍ ဒါနကုသိုလ္ မရႏိုင္ျခင္းမ်ိဳးပင္..
ထို႔ေၾကာင့္ ရလာေသာလူ႔ဘဝ၌ အကုသို္လ္မေကာင္းမႈတို႔ကို ေရွာင္ၾကဥ္၍
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတို႔ကိုသာ အျမဲမျပတ္ျပဳလုပ္ေနဖို႔က လြန္စြာမွအေရးႀကီးပါသည္..
Dhamma Share - မွ ျပန္လည္ မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္ ... ။
ကာလသုတ္ငရဲ၌ တစ္ရက္ျဖစ္သည္..
ကာလသုတ္ငရဲသည္ ငရဲသက္တမ္းအားျဖင့္
အႏွစ္၁,၀၀၀ ရွိသည္..
(၃) လူတို႔၏ႏွစ္ေပါင္း ၁၄-ကုေဋ ၄-သန္းသည္
သဃၤာတငရဲ၌ တစ္ရက္ျဖစ္သည္..
သဃၤာတငရဲသည္ ငရဲသက္တမ္းအားျဖင့္
အႏွစ္၂,၀၀၀ ရွိသည္..
(၄) လူတို႔၏ႏွစ္ေပါင္း ၅၇-ကုေဋ ၆-သန္းသည္
ေရာရုဝငရဲ၌ တစ္ရက္ျဖစ္သည္..
ေရာရုဝငရဲသည္ ငရဲသက္တမ္းအားျဖင့္
အႏွစ္ ၄,၀၀၀ ရွိသည္..
(၅) လူတို႔၏ႏွစ္ေပါင္း ၂၃၀ကုေဋ ၄သန္းသည္
မဟာေရာရုဝငရဲ၌ တစ္ရက္ျဖစ္သည္..
မဟာေရာရုဝငရဲသည္ ငရဲသက္တမ္းအားျဖင့္
အႏွစ္ ၈,၀၀၀ ရွိသည္..
(၆) လူတို႔၏ႏွစ္ေပါင္း ၉၂၁-ကုေဋ ၆သန္းသည္
တာပနငရဲ၌ တစ္ရက္ျဖစ္သည္..
တာပနငရဲသည္ ငရဲသက္တမ္းအားျဖင့္
အႏွစ္ ၁၆,၀၀၀ ရွိသည္..
(၇) လူတို႔၏ႏွစ္ေပါင္း ၃၆၈၆-ကုေဋ ၄သန္းသည္
မဟာတာပနငရဲ၌ တစ္ရက္ျဖစ္သည္..
မဟာတာပနငရဲသည္ ငရဲသက္တမ္းအားျဖင့္
အႏွစ္ ၃၂,၀၀၀ ရွိသည္..
(၈) လူတို႔၏ႏွစ္ေပါင္း ၁၃၇၄၅-ကုေဋ ၆သန္းသည္
အဝီစိငရဲ၌ တစ္ရက္ျဖစ္သည္..
အဝီစိငရဲသည္ ငရဲသက္တမ္းအားျဖင့္
အႏွစ္ ၆၄,၀၀၀ ရွိသည္..
ထိုႏွစ္ေပါင္း ၆၄၀၀၀သည္ အႏၲရကပ္တစ္ကပ္
ရွိေလသည္..
ႏွစ္သန္းေပါင္းမ်ားစြာ ဆင္းရဲဒုကၡႀကီးစြာခံစားေနၾကရေသာ အပၸါယ္ငရဲသို႔ ေနာက္ထပ္မသြားရေအာင္ လူျဖစ္လာတဲ့အခိုက္အတန္႔ကေလးမွာ
ဒါန သီလ ဘာဝနာကုသိုလ္တို႔ကို အထူးႀကိဳးစား
ျပဳလုပ္သင့္ပါသည္..
၃၁ဘုံတြင္ ဤလူ႔ဘုံတစ္ဘုံတည္းသာလ်ွင္ ကုသိုလ္အားလုံးကို ဆည္းပူးအားထုတ္၍ ရ၏..
အပၸာယ္ေလးဘုံသည္ ဆင္းရဲဒုကၡေတြ မ်ားလြန္းအားႀကီး၍ မည္သည့္ကုသိုလ္မွျပဳ၍မရ..
နတ္ဘုံေျခာက္ဘုံႏွင့္ ျဗဟၼာဘုံႏွစ္ဆယ္သည္ကား
ခ်မ္းသာသုခေတြမ်ားလြန္းအားႀကီး၍ ကုသိုလ္တရားမ်ားကို တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္
ျပဳလုပ္၍မရျပန္..ဥပမာအားျဖင့္ နတ္ျပည္ ျဗဟၼာျပည္၌ အလွဴခံမရွိ၍ ဒါနကုသိုလ္ မရႏိုင္ျခင္းမ်ိဳးပင္..
ထို႔ေၾကာင့္ ရလာေသာလူ႔ဘဝ၌ အကုသို္လ္မေကာင္းမႈတို႔ကို ေရွာင္ၾကဥ္၍
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတို႔ကိုသာ အျမဲမျပတ္ျပဳလုပ္ေနဖို႔က လြန္စြာမွအေရးႀကီးပါသည္..
Dhamma Share - မွ ျပန္လည္ မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္ ... ။
0 Comments